با نگاهی به سال ۲۰۲۴، آلومینیوم دویچلند نگرانی خود را برای آلمان به عنوان یک مکان صنعتی برای آلومینیوم ابراز می کند، زیرا نگران است که افزایش بیش از حد مقررات، هزینه های انرژی بالا و رکود اقتصادی می تواند تأثیر جدی بر صنعت داشته باشد.
سال گذشته، صنعت آلومینیوم آلمان شاهد کاهش شدید تولید در تقریباً هر زیر بخش، به ویژه تولید اولیه بود. طبق گزارش ها، کارخانه های ذوب با کاهش ۴۵ درصدی تولید به مجموع سالانه ۱۸۹۰۰۰ تن مواجه شدند. این پس از کاهش ۳۰ درصدی در سال ۲۰۲۲ رخ داد.
تا سال ۲۰۲۱ تصور می شد آلمان بزرگترین تولید کننده آلومینیوم اولیه در اتحادیه اروپا بوده است. ظاهراً مسئول ۳۷ درصد از حجم آلومینیوم تولید شده قبل از بحران انرژی بود و همچنان گفته میشد که در طول رکود اقتصادی سال ۲۰۰۹ بر تولید بیشتر از سال ۲۰۲۳ نظارت میکرد.
محصولات نیمه تمام آلومینیوم نیز ۹ درصد کاهش یافت و به ۲٫۳۳ میلیون تن رسید که کمترین رقم از زمان شروع بحران مالی است. در این دسته، تولیدکنندگان محصولات اکسترود شده با کاهش شدید ۱۵ درصدی مواجه شدند و ۵۰۰۰۰۰ تن تولید کردند.
۱٫۸۳ میلیون تن محصولات نورد آلومینیوم تولید شد که ۷ درصد کاهش را نشان می دهد.
در شرایط کنونی، کارخانههای ذوب آلومینیوم تحت فشار بازار برق آلمان تعطیل میشوند و یکی از چهار کارخانه باقیمانده در این کشور در پایان سال گذشته درهای خود را بسته است.
در کنار هزینه های بالای انرژی و ضعف در اقتصاد، این صنعت با رقابت فزاینده واردکنندگان کشورهای ثالث دست و پنجه نرم می کند.
آلومینیوم دویچلند بیان می کند که مقررات بیش از حد و فقدان سیاست صنعتی باعث می شود تولیدکنندگان آلمانی در شرایط سیاسی و اقتصادی کنونی احساس عدم حمایت کنند.
راب ون گیلز، رئیس شرکت آلومینیوم آلمان گفت: «سال ۲۰۲۳ به وضوح نشان داد که استراتژی انتقال انرژی در شکل فعلی آن کارساز نیست. قوانین بیش از حد، بوروکراسی گسترده و عدم درک اهمیت صنعت برای رفاه و مشارکت در آلمان به پذیرش نیاز به یک سیاست هوشمند حفاظت از آب و هوا آسیب می زند.
ما بارها تاکید کردهایم که بدون آلومینیوم، بدون زنجیره تامین انعطافپذیر و استقلال استراتژیک بیشتر از کشورهای ثالث، تحول صنعت اروپا موفق نخواهد بود. علاوه بر این، نیاز مبرمی به قرار دادن اهمیت صنعت به عنوان محرک اشتغال و شکوفایی در مرکز تصمیمات سیاسی وجود دارد.
اگر انتشار CO2 در سال ۲۰۲۳ به کمترین میزان خود از دهه ۱۹۵۰ کاهش یابد، خبر خوبی نیست. این نتیجه سیاست های هوشمندانه انرژی نیست، بلکه نتیجه سیاست های اقتصادی فاجعه بار است.
شرکتهای ما سالهاست که روی تولید کارآمدتر و در نتیجه کم CO2 سرمایهگذاری میکنند. هم محصولات و هم فرآیندهای ما ردپایی را به عنوان یک هدف مهم در ذهن دارند. با ما و با مشتریان ما.
به جای تقویت و همراهی این توسعه با شرایط چارچوب هوشمندانه، بارهای اضافی سال به سال، ماه به ماه اضافه می شود. این نمی تواند و برای مدت طولانی خوب پیش نمی رود. در اینجا نیز حکمت بازار سهام به کار میرود: شغلها از بین نرفتهاند، فقط جای دیگری هستند.»
در سپتامبر گذشته، آلومینیوم دویچلند هشدار داد که صنعت آلومینیوم آلمان در مورد عرضه انرژی و رقابت جهانی «هنوز در وضعیت بحرانی» قرار دارد – حتی در شرایطی که پارلمان اروپا آلومینیوم را به فهرست مواد خام استراتژیک در قانون آتی مواد خام حیاتی اضافه میکند.
از سوی دیگر، سازمان بینالمللی تولیدکنندگان ظروف آئروسل آلومینیومی (AEROBAL) گزارش داد که محمولههای جهانی قوطیهای آئروسل آلومینیومی اعضای آن با ۶٫۶ درصد افزایش به بیش از ۳٫۲ میلیارد دستگاه در نیمه اول سال ۲۰۲۳ رسیده است. کاهش CO2 و چالشهای ناشی از شرایط اقتصادی جهانی نیز در حال تبدیل شدن به یک کانون مرکزی بود.