سازمان جهاد دانشگاهی لرستان سومین جشنواره سراسری اقوام ایران‌زمین را در سه بخش علمی، فرهنگی و هنری برگزار می‌کند.

به گزارش چاپ و تبلیغات آنلاین به نقل از ایسنا، محورهای بخش هنری ویژه دانشجویان مسابقه عکاسی، مسابقه حروف‌نگاری(تایپوگرافی) نام مقدس ایران است.

محورهای بخش فرهنگی برپایی نمایشگاه آثار منتخب، برپایی نمایشگاه صنایع‌دستی اقوام، اجرای گروه‌های آیینی و سنتی، بازدید از آثار تاریخی لرستان و محورهای بخش علمی با رویکرد لرستان‌شناسی، برگزاری کارگاه‌ها، سمینارها و بازدیدهای علمی است.

وحدت اقوام ایران‌زمین، پرتره و سبک زندگی اقوام ایران‌زمین (پوشش، خوراک، مسکن)، مشاغل اقوام ایران‌زمین، جاذبه‌های تاریخی و گردشگری ایران‌زمین، جایگاه نمادها و شاخص‌های ملی نزد اقوام ایران‌زمین، جایگاه اقلیم، محیط‌زیست و منابع طبیعی نزد اقوام ایران‌زمین، آداب، سنن و آیین‌های اقوام ایران‌زمین از موضوعات جشنواره است.

موضوع ویژه این جشنواره لرستان‌شناسی است و به نفرات برتر اول تا سوم به ترتیب ۳۰ میلیون ریال، ۲۰ میلیون ریال و ۱۰ میلیون ریال به‌همراه تندیس جشنواره اهدا خواهد شد همچنین از ۲۰ اثر برگزیده هر بخش نمایشگاه آثار منتخب برپا و برای برگزیدگان گواهی شرکت در نمایشگاه صادر می‌شود.

مهلت ارسال آثار ۲۰ فروردین‌ماه ۱۴۰۲ و زمان برگزاری جشنواره دهه پایانی اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ تعیین شده است.

آدرس دبیرخانه، خرم‌آباد، میدان ۲۲ بهمن، بلوار جام جم، کوی جهادگران، نبش خیابان صدرا، ساختمان معاونت فرهنگی سازمان جهاد دانشگاهی لرستان و شماره تماس: ۰۶۶۳۳۲۱۴۷۳۳ است.

هم‌چنین علاقه‌مندان شرکت در این جشنواره می‌توانند به پایگاه اینترنتی به نشانی https://roytab.ir/iranzamin۳ مراجعه کنند.

مارسل پروست رمان نویس فرانسوی در بیوگرافی خودش نوشته است:

سفر برای اکتشاف دنیاهای جدید بازدید از سرزمینهای جدید نیست، بلکه یافتن چشمهایی جدید است. این نصیحت پروست، پندی برای زندگی بوده، ولی میتوان آنرا به عکاسی در سفر نیز تعمیم داد. اخیرا من دارم سعی میکنم که با چشمهایی جدید یا نگاهی تازه، عکاسی کنم. در این مقاله شرح خواهم داد که برای یک سفر عکاسی یا گرفتن عکسهایی جالب در یک سفر چه باید کرد.

چند سال قبل، من از کارم کناره گرفتم تا به صورت تمام وقت به گرفتن سلسله عکسهایی بپردازم که برای نوشتن کتابی در زمینه راهنمایی عکاسان در سفر بنام اسرار عکاسی احتیاج داشتم. انجام این کار ابتدا خیلی سر راست و راحت به نظر می‌رسید، من تنها نیاز داشتم تا از نماهای کلاسیک در مناطق مورد نظرم عکاسی نمایم. ولی به زودی فهمیدم که دیدگاه آماتوری من برای انتشار یک راهنمای مناسب، کافی نیست!

یک کتاب عکاسی به عکاسهایی بالاتر از یک آلبوم شخصی نیاز دارد و من می‌بایست عکاسهایم را قویتر، رنگینتر، مهیج‌تر و امیدوارکننده‌تر می‌کردم. در طی این مطالعه و بررسی، من توانستم ابعاد مختلف این مهارت را که برای حرفه‌ای شدن نیاز بود کشف نمایم و بتوانم عکسهایی بگیرم که برای انتشار مناسب باشد، نه اینکه تنها به درد ثبت خاطرات گذشته بخورد. همانند آنچه که پروست گفت، من به مناظر و مکانهای جدید برای عکاسی نیاز نداشتم، بلکه نیاز به چشمهایی جدید یا نگاهی تازه داشتم.

اولین گام

اولین گام این بود که هدف خودم را بهتر بشناسم. من شروع به مطالعه کتابهای سفرنامه و مجلات راجع به مسافرت نمودم تا دریابم چه جور عکسهایی به نظرم جالبتر می‌آیند. بقول معروف کار را از انتها آغاز کردم. من بهترین عکسهایی را که می‌بافتم تجزیه و تحلیل می‌کردم تا بفهمم که راز زیبایی و جذابیت آن کار در چیست و چرا این عکسها، از عکسهایی که من می‌گیرم جذابترند. این کار خیلی وقت‌گیر بود ولی من این کار را برای بهبود عکاسی‌اتان به شدت توصیه می‌کنم. عکسهایی که من را جذب می‌کرد رنگهایی زنده، ترکیب‌بندی ساده، استفاده مناسب از نور، نمایش عمق سه بعدی و نگاهی غیر معمول و جالب به یک مکان معروف و شناخته شده داشتند.

بعد از اینکه دریافتم به دنبال چه چیزی هستم، به مطالعه کتابها و مجلات عکاسی پرداختم تا مهارتهای مورد نیازم را یاد بگیرم. قدم نهایی این بود تا آموزه‌هایم را به عمل برسانم، و با انجام تمرین و گرفتن عکسهای فراوان به مهارت عملی لازم برسم. مانند بسیاری از مهارتها، در عکاسی نیز تمرین کار را کامل می‌کند و تمرین بخش لذتبخش کار است. من در این مرحله مرتب از نتیجه کار خود نکات جدیدی می‌آموختم و با مقایسه کارهایم با کارهای دیگران که برایم جالب بودند، نکات قوت و ضعف عکسهای خودم را مشخص می‌کردم. در این نوشتار به پنج نکته که شما را در بهبود عکسهای سفرتان کمک می‌نماید اشاره خواهم نمود.

۱- تاثیرگذاری عکس

یک عکس عالی چشمها را می‌رباید و شما را مجبور می‌کند از مرق زدن کتاب دست برداشته و به عکس خیره شوید. در حالی که ممکن است یک عکس هزاران کلمه حرف داشته باشد، ولی من فکر می‌کنم یک عکس خوب عکسی است که بیننده با دیدنش بی اختیار و از روی تعجب بگوید :وای!

کلید تاثیرگذاری بصری در ۴ چیز است: سادگی، رنگ، نور و عمق

۱- ۱- سادگی.

من وقتی به بسیاری از عکسها نگاه میکنم، چیزی که بیشتر از بقیه فدا شده است سادگی است و عکس درهم و برهم است. برای القای یک پیام واضح باید یک عبارت ساده و موجز بگویید: کم گوی و گزیده گو!

بخشهای غیر ضروری عکسهایتان را ببرید و توجه بیننده را به سمت اساسی‌ترین اجزاء عکستان معطوف نمایید. تنها برای اینکه سوژه مورد نظرتان پس زمینه ای داشته باشد، بخشی از اطراف آنرا باقی بگذارید. درهم ریختگی را از عکستان دور کنید، بخصوص آنرا از لبه‌های عکس دور نمایید. به سادگی با گرفتن عکسی از فاصله نزدیکتر به سوژه و استفاده از یک لنز زاویه باز و یا زوم بیشتر با یک لنز تله میتوانید المانهای ناخواسته را از کادرتان خارج کنید.

مثلا من هنگام عکاسی از یک بنای زیبا دوست دارم از یک پیش زمینه قوی و یک لنز ۲۸ م.م. استفاده نمایم. ساختمان را در یک سوم بالای عکس قرار می‌دهم و دو سوم باقیمانده عکس را با گلهای رنگی یا استخر جلوی آن پر می‌کنم. من دوست دارم که پایین کادر را با آن زیبایی بی پایان ببندم. ضمنا با استفاده از یک دیافراگم کوچک مثل f22 همه چیز را در فوکوس نگاه می‌دارم.

۱-۲ – رنگ.

راه مورد علاقه من برای افزایش تاثیر پذیری عکسها، پررنگ و زنده کردن رنگها است. من عکسهایی که در آن قرمزی ماشینهای مسابقه‌ای، آبی آرام بخش آسمانی، زردهای با طراوت و سبزهای دلپذیر دارند را دوست دارم. باز تاکید میکنم، سادگی کلید تاثیر گذاری است، سعی نمایید برای تاثیرگذاری بیشتر تعداد و نوع رنگهای موجود در عکستان را حداقل نمایید. بطور کلی عکس، یک موضوع اصلی دارد و یک رنگ اصلی. تنها بر روی یکی از سه رنگ اصلی تمرکز نمایید:قرمز، آبی یا زرد. این رنگهای غالب بهترین توازن را با رنگهای مکمل خود برقرار می‌نمایند:قرمز با سبز، آبی با نارنجی و زرد با بنفش.

برای سالهای متمادی، من از رنگهای چشمگیر در عکسهایم استفاده نمی‌کردم و این بسیار مخرب بود. از انواع فیلتر و محدوده‌بندی نور استفاده میکردم، ولی هیچکدام درست کار نمی‌کرد. ولی بالاخره راز کار را پیدا کردم که در یک کلمه نهفته بود: رنگهای شاداب و زنده (Velvia). با استفاده از اسلاید رنگی با رنگهای شاداب و اشباع ناگهان عکسهای آماتوری بی رمق من به عکسهای حرفه ای با رنگهای زنده تبدیل شد. این دریافت شبیه یک الهام حیات بخش بود.

(در دوربین‌های دیجیتال معمولا یک مد رنگی Velvia وجود دارد که رنگهایی با اشباع بیشتر و غنی‌تر ایجاد میکند.- م.)

دو حربه دیگر برای زنده‌تر کردن رنگها وجود دارد که هر دو بسیار ساده‌اند. اول این از یک فیلتر پلاریزه استفاده نمایید که قیمت بالایی هم ندارد. من در بیشتر عکسهای روز در هوای آزاد، از فیلتر پلاریزه برای پررنگ‌تر کردن آبی آسمان استفاده می‌کنم. ضمنا این فیلتر انعکاس سطوح را کم می‌‌کند و باعث می‌شود تا رنگ سطوح درخشان و زنده‌تر به نظر آید. دوم اینکه عکستان را در طیف‌های متوسط تنظیم نمایید. برخلاف چشم انسان، فیلم عکاسی دارای محدوده دینامیکی کوچکی است که فقط می‌تواند محدوده باریکی از سطوح روشنایی را ثبت نماید. بنابر این سعی نمایید اجزائی را که از سایرین خیلی روشن‌تر یا تیره‌تر هستند در نظر نگیرید و طیفی متعادل در میان کادر را برای نورسنجی استفاده نمایید.

۱- ۳- نور.

استفاده خوب از نور رمز عکسهای برنده است. استفاده موثر از نور روز می‌تواند رنگهای عکستان را نیز بهبود بخشد. رمز عکسهایی مانند عکسهای نشنال جئوگرافیک این است که وقتی نور خورشید طلائی است – ساعات ابتدایی بعد از طلوع آفتاب یا نور قبل از غروب – عکس بگیرید. عکاسان حرفه‌ای این زمان را ساعات جادوئی می‌نامند.

با نزدیک شدن خورشید به افق، نور خورشید مجبور است مسیر بیشتری را در هوا و از جمله از میان لایه ازون، گرد و غبار و بخار آب عبور نماید. بنابراین طول امواج واقع در انتهای طیف آبی پراکنده شده بیشتر از امواج واقع در انتهای طیف قرمز جذب می‌شوند. بنابر این نور خورشید ابتدا به زردی و سپس رفته رفته به سرخی می‌گراید. این نور طلایی منظره شما را با رنگی آتشین نقاشی نموده و تصاویری حیرت‌انگیز ایجاد می‌کند. ضمنا نور کمتر محدوده روشنایی منظره را کمتر نموده و به دوربین امکان ثبت بهتر رنگها را می‌دهد.

۱- ۴- عمق.

در عسکهایتان اجزایی که عمق را نشان می‌دهند بگنجانید تا عکسهای دو بعدی را به سه بعدی تبدیل نمایید. مثلا با ترکیب یک پس زمینه جداگانه با یک سوژه بسته، سوژه و زمینه آن را در صفحات جداگانه‌ای قرار دهید. دنبال یک سری خطوط راهنما همانند یک دیوار، نرده یا جاده بگردید تا بیننده را به درون عکس بکشید. با عکاسی در ساعات جادوئی با ایجاد سایه‌های طویل‌تر شکل و بافت بهتری ایجاد نموده و به جدایی سوژه از زمینه کمک می‌نماید.

۲- تحقیق نمایید.

هر چه بیشتر در مورد محل مورد عکاسی تحقیق نمایید عکسهایتان بهتر خواهد شد. قبل از بازدید از یک محل، دنبال مطالبی در مورد آنجا بگردید. بسیاری از شهرها و کشورها و مناطق توریستی دارای سایت یا دفاتر خاصی هستند که میتوانند اطلاعات خوبی به همراه عکسهایی از مکان مورد نظر در اختیار شما قرار دهند. دفترچه‌های رنگی راهنمای مسافرین و کتابهای عکس مکانهای مورد نظر دارای عکسهای زیادی از آن منطقه خواهد بود. ضمنا می‌توانید با استفاده از چند کلمه کلیدی خاص، به جستجوی مطالب و عکسهای منطقه مورد نظر در اینترنت بپردازید.

وقتی به محلی وارد می‌شوید، قفسه عکسهای کارت پستال، کتابهای عکس یادگاری، دفاتر محلی اطلاعات توریستی را جستجو کنید و با رانندگان تاکسی و خدمه هتل صحبت نمایید تا اطلاعات بیشتری در مورد محل به دست آورید و آماده بکارگیری دوربینتان شوید.

من قبل از بازدید از هند، یک کتاب عکس پیدا کردم با عکسی فریبنده از تاج محل که از روی رودخانه گنگ گرفته شده بود. وقتی من به آن محل معروف رسیدم هیچکس حتی کارکنان اطلاعات توریستی نمی‌دانستند که چگونه می‌توان به رودخانه دسترسی پیدا کرد. بطور اتفاقی یک راننده تاکسی اطلاع داشت و توافق کرد که قبل از طلوع آفتاب مرا به آنجا ببرد. ما از میان یک کوچه باریک گذشتیم و به لب رودخانه رسیدیم که در آنجا همه چیز ویرانه و متروکه بود و جز یک خانه کوچک چیزی وجود نداشت.

درست هنگامی که خورشید شروع به طلوع کرد، مردی از آن خانه برای سیگار کشیدن بیرون آمد. بعد از اجازه گرفتن از او، چند عکس از او که از طلوع آفتاب و پک زدن به سیگار لذت می‌برد گرفتم. این عکس که در آخرین سفر آماتوری‌ام گرفتم یکی از عکسهای مورد علاقه من است و در زمره یکی از عکسهای مورد توجه و پرمباحثه نشنال جئوگرافیک قرار گرفت.

۳- منطقه را بگردید.

قبل از گرفتن عکس، ۲-۳ ساعت در محلهای اصلی مورد نظر بگردید. لیستی از نماهایی که باید عکاسی کنید تهیه نمایید و با استفاده از نقشه برنامه ریزی نمایید تا چگونه محلهای مختلف را در بهترین شرایط نوری اشان مجددا جهت عکاسی بازدید نمایید. معمولا بهتر است محلهایی که رو به شرق هستند را در صبح هنگام یکه خورشید در شرق طلوع می‌کند عکاسی نمایید و محلهایی که رو به غرب هستند را در بعد از ظهر. (در نیمکره شمالی محلهایی که رو به جنوب هستند در زمستان هنگام طلوع خورشید که خورشید جنوبی‌تر است دارای نور بهتری هستند و مکانهایی که شمالی هستند در تابستان که خورشید شمالی‌تر است نور مناسبتری دارند.)

برای اینکه موقعیت خود را خوب بشناسید و ارزش آنرا احساس نمایید وقت کافی بگذارید. بیشتر مردم عادت دارند یک عکس بگیرند و سپس به سمت موقعیت دیگری حرکت کنند، ولی من توصیه می‌کنم زمان بیشتری در جای خود بمانید و منظره را از درون منظره یاب دوربین خود بررسی نمایید. برای پیدا کردن زمینه و پیش زمینه بهتر و نیز تغییر کادر و ترکیب‌بندی عکس جوانب کار را بررسی نمایید.

من وقتی در حال عکاسی کلیسای میسیون دولورز در سانفرانسیسکو بودم یک گروه توریستی وارد کلیسا شد. هر کدام از توریستها تعدادی عکس استاندارد از کلیسا گرفتند و آنجا را ترک کردند. من بیشتر توقف کردم و سالنهای جانبی و معماری پر زرق و برق اسپانیایی آن را با دقت بررسی کردم. این زمان اضافی که من صرف کردم باعث شد تا عکسی که از این سالن گرفتم به عنوان عکس روی جلد کتاب رسمی راهنمای بازدید کنندگان از سانفرانسیسکو انتخاب شد.

۴- هویت عکس را مد نظر داشته باشید.

هنگامی که من انتشار عکسهای سفرم را شروع کردم متوجه شدم که همه ویرایشگران عکس در عکسها به دنبال موضوع مشترکی می‌کردند: مردم. با اضافه کردن یک یا دو نفر از مردم هر منطقه در عکسها یک نقطه ارتباط قوی برای بیننده بوجود می‌آید، انگار که خودش را در آن محل احساس می‌کند. همچنین با این کار احساسی از اندازه اشیاء و اجزاء عکاسی شده برای بیننده بوجود می‌آید، مثلا با وجود چند نفر در محوطه یک بنای قدیمی یا پای یک آبشار بیننده بزرگی و ابعاد آنها را متوجه می‌شود.

ضمنا در این سفرها، فستیوالها، کارناوالها یا مراسمی که مردم در آن حضور دارند از دست ندهید، معمولا لباسهای رنگارنگ یا محلی و آداب و رسوم هر منطقه مناظری خوشایند و جذاب را برای عکس شما فراهم می‌آورد.

۵- به دنبال تنوع باشید

تنوع بخش مهمی از زندگی و همچنین عکاسی است. تصور نمایید که عکسهایتان به عنوان یک گروه عکس چطور به نظر می‌رسند. سعی نمایید تا شیوه‌های مختلفی برای عکاسی انتخاب نمایید، مناظر زاویه باز را با تصاویر خاص دارای جزئیات دقیق ترکیب نمایید، عکسهای روز را با شب و عکسهای پرتره را با عکسهای انتزاعی… خلاصه اصل تنوع را در نظر داشته باشید.

وقتی در یک شهر گردش می‌کنید، دنبال چند دسته از موضوعات مختلف باشید، نظیر علائم، چشم‌اندازها، لحظات خاص، ساختمانها، مردم، مناظر خیابانی، فستیوالها، مکانهای مقدس و عبادتگاهها، سواحل دریاچه‌ها و مناظر دریا، غذاها و غیره. خود را محدود به عکاسی از یک موضوع تنها مثلا ساختمانها نکنید. به دنبال نماهای غیر مرسوم از مناظر و سوژه‌های مشهور باشید، مانند نماهایی که چند نماد تصویری را یکجا نشان می‌دهند. مثلا من در لندن سعی کردم یک کافه مدرن را همراه با یک باجه تلفن قدیمی در یک عکس بگیرم.

به یاد داشته باشید وقتی شما عکسهایتان را به دوستان و خانواده‌اتان نشان می‌دهید، می‌خواهید داستان سفرتان را تعریف نمایید. بنابر این فراموش نکنید که بخشهای عادی‌تر سفرتان را هم به تصویر بکشید، پیزهایی مثل نشانه‌ها، حمل و نقل و رستورانها تا بتوانید آنچه را که دیده‌اید برای آنها بازگو نمایید و تنوع بیشتری به کار خود ببخشید.

من امیدوارم که این نوشتار مختصر به شما ایده جدیدی بدهد تا آنرا در سفر بعدی خود تجربه نمایید. این نکات عکاسی مرا در حد قابل توجهی بهبود دادند. فقط آنچه را که پروست گفت به خاطر داشته باشید: تنها به دنبال مناظر جدید نباشید، بلکه دنبال چشمهای جدید برای دیدن باشید.

ما در زمانی زندگی می‌کنیم که به هر طرف نظر می‌اندازیم، همگرایی‌های زیادی را می‌بینیم. دیگر آن روز‌ها گذشت که دوربین، دوربین و تلفن، تلفن بود. این روز‌ها تلفن‌های همراه را می‌بینید که هم دوربین دارند، هم موسیقی پخش می‌کنند، هم به جای دستیار جیبی استفاده می‌شوند، و هم چندین و چند کار دیگر را انجام می‌دهند. در حقیقت دوربین‌های تلفن‌های همراه، پر‌سرعت‌ترین بخش از فراگیر شدن دوربین‌های دیجیتال را بر عهده دارند و با بالارفتن کیفیت و فناوری‌هایی که این روز‌ها در تلفن‌های همراه جدید عرضه می‌شود، با لنز‌های بهتر، مگاپیکسل‌های بالاتر، قدرت ذخیره‌سازی زیاد و بسیاری قابلیت‌های دیگر، آرام آرام شاهد کنار رفتن دوربین‌های دیجیتال سطح پایین و استقبال کاربران از تلفن‌های همه‌کاره هستیم.

این روزها کاربران ترجیح می‌دهند به جای خرید دوربین‌های دیجیتال ارزانقیمت و سطح پایین، یک تلفن همراه سطح بالا بخرند تا هم از دوربین و هم از دیگر قابلیت‌های آن به طور همزمان استفاده کنند. متأسفانه بسیاری از عکس‌هایی که توسط دوربین‌های تلفن‌های همراه گرفته می‌شود، دارای کیفیت پایینی هستند. بخشی از این مسئله به کیفیت پایین حسگر‌های این دوربین‌ها باز می‌گردد، اما بخشی از آن نیز به آگاهی خود کاربران مربوط می‌شود که هنوز تصور می‌کنند در حال عکاسی با یک دوربین نگاتیو قدیمی هستند.

در اینجا یک سری نکات مهم برای عکاسی با تلفن‌های همراه را بررسی می‌کنیم.

۱- نورپردازی مناسب سوژه:

هر چه نور تابیده شده روی سوژه بهتر باشد، عکس شفاف‌تری از آن سوژه ثبت می‌گردد. در صورتی که ممکن است در زیر نور خورشید عکس بگیرید یا اگر در خانه هستید، تمام چراغ‌ها را روشن کنید. پس به خاطر داشته باشید که عکاسی در محیط‌های با نور متفاوت، منجر به عکس‌هایی با کیفیت‌های متفاوت می‌شود.برای از بین بردن تن‌مایه‌های رنگی باید تنظیمات تراز سفیدی (White Balance) دوربین را تغییر دهید (این موضوع در ادامه توضیح داده شده است). برخی از دوربین‌های تلفن‌های همراه جدید دارای یک فلاش سرخود هستند. استفاده از این فلاش، حتی در زمانی که احساس می‌کنید نور محیط کافی است، باز هم موجب بهبود کیفیت عکس می‌شود. در صورتی که دوربینتان فلاش ندارد، هرگز در حالی که رو به نور هستید و سوژه در سایه قرار دارد، عکاسی نکنید.

۲- نزدیک‌تر بروید:

یکی از مهم‌ترین ایرادات عکاسی با دوربین‌های تلفن همراه، هنگامی به ‌وجود می‌آید که سوژه در فاصله‌ای دور قرار دارد و عکس بسیار ناواضح است. بنابراین بهتر است همان وقتی که عکس می‌گیرید، به سوژه نزدیک شوید. دقت کنید که این کار را دقیقاً به صورت فیزیکی انجام دهید و هرگز از زوم دیجیتال دوربین استفاده نکنید. قبلاً هم گفته‌ایم که نزدیک شدن زیاد به سوژه گاهی منجر به ایجاد اعوجاج در تصویر می‌شود. در برخی مدل‌ها که دارای قابلیت‌های ضعیفی در عکاسی ماکرو هستند، ممکن است تصویری تار و فوکوس نشده را ثبت کنید.

۳- دوربین را ثابت نگهدارید:

به ویژه در هنگام عکاسی با دوربین‌های دیجیتال خودکار، و خصوصاً در مورد تلفن‌های همراه که امکان لرزش زیادتری دارند (چون در یک دست نگهداشته می‌شوند). این مسئله خصوصاً در هنگام عکسبرداری در نور کم بسیار با اهمیت‌تر می‌شود؛ زیرا دوربینتان به صورت خودکار سرعت شاتر را کاهش می‌دهد. شخصاً در چنین شرایطی ترجیح می‌دهم به یک تکیه‌گاه محکم تکیه بدهم. شما هم می‌توانید از یک درخت، یک دیوار، دیوار کوتاه آشپزخانه یا هر چیز دیگری به عنوان تکیه‌گاه استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که وقفه شاتر (Shutter Lag) برخی از دوربین‌های تلفن‌های همراه بسیار طولانی و در حد چند ثانیه است (فاصله بین زمان فشردن شاتر و ثبت شدن عکس توسط دوربین). بنابراین هنگامی که دکمه شاتر را فشار می‌دهید، به قدری صبر کنید تا یک‌بار عکس گرفته شده را روی صفحه نمایشگر تلفن ببینید، بعد حرکت کنید.

۴- بعداً عکس‌ها را ویرایش کنید:

یکی از سرگرمی‌های جالب تلفن‌های همراه جدید، امکان ویرایش عکس‌ها روی خود تلفن است. نرم‌افزارهای ویرایشگر این تلفن‌ها کیفیت چندان بالایی ندارند و حالا که شما می‌توانید در ایران بهترین برنامه‌های کامپیوتری را بدون هیچ هزینه‌ای روی کامپیوترتان داشته باشید، بهتر است عمل ویرایش را بعداً در کامپیوتر انجام دهید. اگر هم کامپیوتر ندارید، حداقل به یاد داشته باشید که چنانچه یک عکس را سیاه و سفید کردید یا روی آن چیزی نوشتید، دیگر نمی‌توانید رنگ یا عکس اصلی را بازگردانید؛ حتی با برنامهPhoto Recovery که در ستون پلاگین فتوشاپ معرفی کردیم!

۵- به خاطر داشته باشید که عکس‌های گرفته شده روی نمایشگر خود تلفن همراه، کیفیتی به مراتب بالاتر از آنچه واقعاً گرفته شده دارند؛ زیرا اندازه کوچک‌تری دارند و عکس‌ها هرچه کوچک‌تر باشند، کیفیت بهتری دارند. بنابراین اگر روش‌های حرفه‌ای ویرایش عکس را نمی‌دانید (که البته این روش‌ها هم تا حد ناچیزی می‌توانند کیفیت عکس را تغییر دهند) بهتر است در همان لحظه عکسبرداری آن‌ها را حذف کنید و مجدداً عکس بگیرید. حداقل فضای کمتری را روی حافظه محدود دوربینتان اشغال می‌کند.

۶- زوم دیجیتال ممنوع!:

برخی از دوربین‌های تلفن‌های همراه، زوم دیجیتال ۲X ،۴X ،۶X و … دارند. زوم دیجیتال دقیقاً مثل این است که یک عکس بدون زوم بگیرید و با نرم‌افزار‌های ویرایش عکس (آن هم در حد موبایلی آن‌ها) بخش میانی تصویر را بزرگ کنید! بنابراین، این کار با این‌که عکس معمولی بگیرید و بعداً بخش میانی آن را در کامپیوترتان برش بزنید و بزرگ کنید هیچ فرقی ندارد. حداقل بعداً می‌توانید به جای نرم‌افزار ساده تلفن همراهتان این کار را با فتوشاپ یا نرم‌افزارهای حرفه‌ای دیگر با کیفیتی به مراتب بالاتر انجام دهید. ضمن این‌که باقی عکس‌هایتان را هم دور نریخته‌اید!

۷- از تراز سفیدی دوربین استفاده کنید:

برخی از دوربین‌های تلفن‌های جدید امکان استفاده از White Balance یا تراز سفیدی را نیز در اختیارتان قرار می‌دهند. این قابلیت به شما امکان می‌دهد تن‌مایه‌های رنگی اضافی را از نور محیط بگیرید و عکس‌هایتان را تماماً با رنگ‌های طبیعی بگیرید. در صورتی که دوربین‌ تلفنتان چنین قابلیتی را دارد، راهنمای آن را بخوانید و حتماً از آن استفاده کنید.

۸- قوانین عکاسی را فراموش کنید:

نه، فراموش نکنید! قانون یک سوم طلایی و… عکس‌هایی که با قوانین عکاسی گرفته می‌شوند، زیبایی خاصی دارند. این قوانین که کاملاً تجربی نوشته شده‌اند، باعث بالا رفتن کیفیت کار شما می‌شوند. اما زمانی که این قوانین را می‌نوشتند، هنوز دوربین‌های عکاسی روی پخش‌کننده‌های MP3 و تلفن‌های بی‌سیم قرار نگرفته بودند! بنابراین هیچ دلیلی ندارد که به تناسب وسیله جدیدی که در دست دارید، قوانین نوین خودتان را پایه‌ریزی نکنید. دوربینتان را روی کف زمین بگذارید، پشت شیشه، از پایین به بالا، بالا به پایین و … هیچ خرجی ندارد. فیلم که مصرف نمی‌کنید. بنابراین هر جهتی را که می‌خواهید، امتحان کنید.

۹- لنز دوربینتان را تمیز کنید:

این مشکل یکی از دردسر‌های همیشگی دوربین‌های تلفن همراه است. لنز گوشی‌های همراه معمولاً کثیف هستند؛ زیرا شما هیچ‌وقت موقع پاسخ دادن به یک تماس به فکر تمیزی لنز دوربین روی تلفنتان نیستید! اثر انگشت یکی از معمول‌ترین انواع کثیفی لنز این دوربین‌هاست. گوشی‌های تلفن ممکن است ساعت‌ها در جیب لباستان کنار خرده‌ریز‌های ته جیب قرار داشته باشند و معمولاً کثیف می‌شوند. خصوصاً اگر لنز دوربین تلفنتان دارای درپوش مخصوص نباشد، بهتر است از یک عینک‌‌فروشی، یک دستمال مخصوص پاک کردن شیشه عینک تهیه کنید که بسیار ارزان و مناسب است.

۱۰- عکس‌هایتان را نام‌گذاری کنید:

یکی از مشکلات عمومی کاربرانی که دوربین‌های دیجیتال آن‌ها دارای کارت‌های حافظه پرحجم هستند، این است که پس از مدتی با تعداد بسیار زیادی عکس روبه‌رو هستند که نه می‌دانند چه وقت آن‌ها را عکسبرداری کرده‌اند و نه می‌توانند عکس‌های مورد نظرشان را از بین آن‌ها پیدا کنند. برخی تلفن‌های همراه به صورت خودکار تاریخ عکسبرداری را به عنوان نام پیش‌فرض تصاویر انتخاب می‌کنند که در مورد کاربران ایرانی معمولاً تاریخ صحیحی نیست؛ زیرا یا اصلاً تاریخ میلادی را تنظیم نکرده‌اند یا معمولا‌ً نمی‌دانند که مثلاً ماه شش میلادی برابر با کدام ماه شمسی است.

خوشبختانه تمام تلفن‌های همراه با صفحه کلیدی که دارند امکان تغییر نام عکس‌ها را به شما می‌دهند. از آنجا که عکس‌های دوربین‌های تلفن‌های همراه معمولاً ماه‌ها و گاهی سال‌ها روی حافظه گوشی باقی می‌مانند و به کامپیوتر منتقل نمی‌شوند، بهتر است هر بار که عکس می‌گیرید، همان چند عکس جدید را نامگذاری کنید. ممکن است کمی وقت بگیرد، اما قطعاً پس از مدتی متوجه مزیت‌های آن خواهید شد.

۱۱- بالاترین وضوح را به کار گیرید:

برخی از تلفن‌های همراه به شما اجازه می‌دهند وضوح عکس‌هایی را که می‌خواهید بگیرید، انتخاب کنید. نیازی به گفتن نیست که هرچه وضوح عکس‌ها بالاتر باشد، کیفیت آن‌ها نیز بهتر است؛ البته در مقایسه با وضوح‌های پایین‌تر همان دوربین. این مسئله خصوصاً در مورد تلفن‌های همراه که وضوح حسگر آن‌ها معمولاً در حد یک مگاپیکسل است، بسیار مهم است. البته باید حواستان به حجم فایل‌ها باشد و در صورتی که فایل‌های عکس حجم زیادی می‌طلبد، آن‌ها را منتقل کنید.

۱۲- عکس‌هایتان را چاپ نکنید:

تصور مگاپیکسل را از ذهنتان خارج کنید. کیفیت چاپ عکس‌های تلفن همراه بسیار پایین‌تر از آن چیزی است که روی نمایشگر گوشیتان می‌بینید. دوربین‌های تلفن‌های همراه، به دلیل فاصله کانونی کم و حساسیت بالای حسگرهایشان معمولاً دارای نویز بسیار زیادی هستند و هنگامی که آن‌ها را چاپ می‌کنید، اصلاً نباید انتظار داشته باشید کیفیت آن‌ها با یک دوربین نگاتیوی سطح متوسط (که یک دهم قیمت گوشیتان و حدود بیست تا چهل هزار تومان قیمت دارند) برابری کند. ضمن این‌که، هزینه چاپ عکس‌های دیجیتال تقریباً بین ۵/‌۱ تا ۲ برابر چاپ آنالوگ است. بنابر این بهتر است عکس‌هایتان را چاپ نکنید، بلکه آن‌ها را با نرم‌افزارهای ساخت آلبوم عکس به سی‌دی‌های تصویری تبدیل کنید و در یک آلبوم جدید نگهدارید. یکی از بهترین برنامه‌های ساخت آلبوم تصویری Memories On TV است که نحوه کار با آن در شماره‌های قبل عصر‌‌شبکه در بخش آموزش‌های پنج دقیقه‌ای معرفی شده است.

۱۳- به هر کسی اعتماد نکنید:

افراد سودجو این روز‌ها به دنبال خصوصی‌ترین عکس‌ها و فیلم‌های شخصیت‌های مهم هستند تا از توزیع آن‌ها در اینترنت یا سی‌دی‌های غیراخلاقی کسب درآمد کنند. ممکن است تصور کنید شخصیت چندان مهمی نیستید، اما فراموش نکنید که هرگز کارت حافظه دوربینتان را به افرادی ندهید که آن‌ها را نمی‌شناسید. حتی کارت‌های فرمت شده هم قابل بازیابی هستند.