مسائلي پيرامون نمايشگرهاي LCD وجود دارند كه بايد توجه كافي به آنها مبذول داشت. به طور كلي، احتمال خرابي نمايشگرهاي LCD بالاتر است. در صورت تماس يا برخورد اجسام نوك‌تيز به صفحه نمايش، احتمال خراشيدگي و آسيب آن وجود دارد. شما بايد از دست زدن به صفحه نمايش نمايشگر جلوگيري به عمل آوريد.
اگر بچه‌ها به كامپيوتر شما دسترسي دارند، احتمالا نمايشگر LCD، بهترين انتخاب نيست. يكي ديگر از مسائل مربوط به صفحه نمايش‌هاي LCD اين است كه نمي‌توان در فرآيند ساخت ضمانت داد همه‌ي پيكسل‌ها به درستي عمل خواهند كرد. هنگامي كه شما نمايشگري را خريداري مي‌كنيد، ممكن است بعضي پيكسل‌ها در آن از بين رفته (هميشه مشكي) و يا «داغ» شده باشند (هميشه سفيد). به همين دليل، در نمايشگر جديد، ممكن است تعدادي از پيكسل‌هاي آن غيرفعال شده، باشند.
انتخاب تبديل صفحه نمايش
تبديل صفحه نمايش (آداپتور يا كارت ويديو) يكي از اجزاي مهمي است كه سيگنال نمايشي توليد و آن را به نمايشگر شما ارسال مي‌كند. خوشبختانه، در اينجا چندان مسئله‌ي كيفيت تصوير و مديريت رنگ مطرح نيست.
هنگام بررسي تبديل‌هاي صفحه نمايش، توجه بيشتر، معطوف به ميزان حافظه‌ي موجود روي كارت و سرعت انجام كار كاست. براي عكاساني كه هنوز تصاويرشان را در تاريكخانه‌ي ديجيتال ويرايش مي‌كنند، اين مسئله چندان حائز اهميت نيست. اگر شما از كامپيوترتان براي بازي يا ويرايش تصاوير ويديويي استفاده مي‌كنيد، در اين صورت به كارتي نياز داريد كه حافظه‌ي بالايي دارد. در غير اين صورت، نيازي به چنين كارايي بالا نيست.
اگر شما از يك صفحه نمايش LCD استفاده مي‌كنيد، بايد مسئله‌ي آنالوگ در برابر ديجيتال را براي تبديل صفحه نمايش خود مدنظر قرار دهيد.
بسياري از نمايشگرهاي LCD، گزينه‌اي دارند كه امكان اتصال به تبديل صفحه نمايش را از طريق آنالوگ ميسر مي‌سازد. با اين حال، بهتر آن است كه روش ديجيتال به كار گرفته شود تا از همه‌ي جزئيات به دقت محافظت به عمل آيد. در نتيجه، اگر شما مي‌خواهيد از يك نمايشگر LCD استفاده كنيد بايد از تبديلي استفاده نماييد كه يك خروجي ديجيتال به شما مي‌دهد.
در كامپيوترهايي كه بر اساس ويندوز كار مي‌كنند، خروجي ديجيتال از طريق اتصال يك رابط ديداري ديجيتال (DVI) بر روي تبديل صفحه نمايش، به دست مي‌آيد.
براي صفحه نمايش‌هاي Apple LCD، اتصال ويژه‌ي ADC مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اگر تبديل صفحه نمايش شما، تنها خروجي DVI را ارائه دهد، مي‌توانيد تبديلي خريداري كه روي نمايشگر Apple از خروجي DVI به ورودي ADC برويد.
نمايشگرهاي چندگانه
حقيقت اين است كه چون شما در حال خواندن كتابي در زمينه‌ي مديريت رنگ هستيد، اين موضوع نشان مي‌دهد كه نسبت به موضوع تصويرسازي ديجيتال حساسيد. در نتيجه فرض من آن است كه زمان زيادي روي تصاويرتان كار مي‌كنيد و اين احتمالا بدين معناست كه از نمايشگرهاي چندگانه بهره مي‌بريد.
با تنظيمات نمايشگرهاي چندگانه، شما مي‌توانيد دو (يا تعدادي بيشتر) نمايشگر داشته باشيد كه به كامپيوترتان متصل است و فضاي كاري بزرگتري فراهم مي‌آورد. شما مي‌توانيد موس را از لبه‌ي يك نمايشگر بگيريد و به نمايشگر ديگر ببريد. اين مسئله به شما اجازه مي‌دهد تا در فتوشاپ و ديگر برنامه‌هاي كاربردي، محيط كاري موثرتري براي شما فراهم آيد. به عنوان مثال، شما مي‌توانيد تمامي پالت‌هايتان را روي نمايشگر دوم قرار دهيد، به گونه‌اي كه روي نمايشگر اصلي تنها خود تصوير به نمايش در آيد.
با آن كه شما مي‌توانيد در كامپيوترتان، چند تبديل صفحه نمايش چندگانه نصب كنيد، من جدا به شما توصيه مي‌كنم كه از يك تبديل صفحه نمايش واحد براي اتصال به بيش از يك نمايشگر استفاده نماييد.
انطباق و مشخص‌سازي نمايشگرتان
فرآيند مشخص‌سازي نمايشگر، در واقع شامل دو مرحله است.
مرحله‌ي اول انطباق نمايشگر و مرحله‌ي دوم مشخص‌سازي آن است. بسياري از مردم از كل اين فرآيند به عنوان «انطباق نمايشگر» ياد مي‌كنند اما از نظر فني، اين اصطلاح نادرست است.
انطباق، شامل تنظيم خروجي فعلي نمايشگر شما به گونه‌اي است كه تا حد امكان با استانداردهاي لازم هماهنگي دارد. به عنوان مثال، شما مي‌توانيد روشني، كنتراست و تنظيمات تعادل رنگ انجام شده در نمايشگرتان را به گونه‌اي تنظيم كنيد تا پيش از مشخص‌سازي، نهايت دقت را داشته باشد. اين در واقع، تغيير رفتار نمايشگر است.
مهم است كه نمايشگر، پيش از مشخص‌سازي به دقت، منطبق شده باشد به گونه‌اي كه پروفايل توليدي شما در صفحه نمايش، تغيير چنداني با رنگ اصلي و دقيق نداشته باشد. انجام اين كار ممكن است دامنه‌ي تنها و رنگ‌هاي قابل توليد توسط نمايشگر را محدود كند.
نكته: بسياري از نمايشگرهاي LCD، كنترل‌هاي تعادل رنگ و كنتراست را ارائه نمي‌دهند، در آنها تنها تنظيم روشني وجود دارد. اين مسئله به خاطر سيگنالي است كه تصوير را روي نمايشگر توليد مي‌كند. اين سيگنال در تمام مسير از تبديل مسير از تبديل صفحه نمايش تا نمايشگر، ديجيتال باقي مي‌ماند. سيگنال ديجيتال مذكور بسيار دقيق است و يك ارتباط ديجيتال فراهم مي‌آورد. حتي با وجود چنين صفحه نمايشي، شما بايد انطباق را انجام دهيد تا اطمينان حاصل نماييد كه تنظيمات روشني و نور در حد مطلوب قرار دارند. مهم است تا چنين صفحه نمايشي نيز مشخص‌سازي شود تا از دقت كامل رنگ‌ها خاطرجمع شد.
به محض اين كه عمليات انطباق انجام شد، زمان آن فرا مي‌رسد كه نمايشگر مشخصه‌سازي و به عبارت ديگر پروفايل براي آن ساخته شود. اين پروفايل اطمينان خاطر مي‌دهد كه نمايشگر تصوير دقيقي از درجه‌هاي تن در فايل‌هاي تصويري شما به نمايش درخواهد آورد. پروفايل، جدولي از درجه‌هاي تفسيري فراهم مي‌آورد. در نتيجه زماني كه تبديل تصوير، تقاضاي رنگ خاصي را مي‌كند كه بايد به نمايش درآيد، از اعداد صحيح براي پرداخت رنگ مورد نظر استفاده مي‌نمايد.
درجه‌هاي هدف
براي توليد يك پروفايل براي نمايشگرتان، بايد بدانيد كه درجه‌هاي هدفي كه مي‌خواهيد براي گاما و تنظيمات نقطه‌ي سفيد استفاده كنيد، چه هستند. «گاما» به روشني تن‌هاي ميانه در صفحه نمايش اشاره دارد. استانداردهاي كلي مورد استفاده، ۱۰۸ و ۲۰۲ هستند. احتمالا شما شنيده‌ايد كه استاندارد مكينتاش ۱۰۸ و استاندارد ويندوز ۲۰۲ است. با آن كه دليل اين امر ريشه در گذشته دارد، اما من استفاده از اين استاندارد را پيشنهاد نمي‌كنم.
در عوض، من پيشنهاد مي‌كنم صرف‌نظر از سيستم عملياتي، از درجه گاماي مطلوب ۲۰۲ استفاده شود. هر چند اگر قصد داريد فايل‌هاي تصويري‌تان را با كساني به اشتراك گذاريد كه نمايشگرشان را با تنظيمات گاماي ۱۰۸ منطبق كرده‌اند، پيشنهاد من آن است كه ادامه‌ي مطالب را دنبال كنيد تا اطمينان حاصل نماييد كه بالاترين درجه‌ي دقت در ظاهر آن تصاوير به وجود آمده است. تنظيمات گاماي ۲۰۲، تصويري توليد خواهد كرد كه كنتراست آن نسبتا به ۱۰۸، كمي بيشتر است اما جزئيات سايه‌ها در آن كمتر مي‌باشد. اما اين تنظيمات تصوير بهتري خلق مي‌كنند كه بهتر با خروجي چاپي نهايي مورد نظر شما هماهنگ است.
«نقطه‌ي سفيد»، رنگ سفيد روي نمايشگر شما را مشخص مي‌كند. اگر شما با صنعت چاپ آشنا باشيد، احتمالا فرض مي‌كنيد كه نقطه‌ي سفيد بايد روي ۵۰۰۰ كلوين تنظيم شود. اين مسئله به خاطر آن است كه هنگام ارزيابي تصاوير چاپي، منبع روشنايي ۵۰۰۰ كلوين براي مديريت رنگ استاندارد است. با اين حال، تنظيمات ۶۵۰۰ كلوين، براي بيشتر نمايشگرها به نقطه‌ي سفيد اصلي نزديك‌تر است، در نتيجه من آن را پيشنهاد مي‌كنم (شكل ۸-۳ را ببينيد). استفاده از ۵۰۰۰ كلوين باعث مي‌شود كه صفحه نمايش كمي زرد و تيره به نظر آيد. من هميشه، هنگام انطباق نمايشگر، درجه‌ي ۶۵۰۰ كلوين را به عنوان نقطه‌ي سفيد مطلوب پيشنهاد مي‌كنم.
مقياس دماي كلوين در قالب درجه اندازه‌گيري، شود اما تنها با صرف R به نمايش در مي‌آيد (مثلا ۶۵۰۰ كلوين).
آماده‌سازي براي پروفايل
آنچه در پروفايلسازي، حائز اهميت است، انجام آن تحت شرايط مناسب و مقتضي است. براي داشتن يك پروفايل دقيق، شما بايد مطمئن شويد كه نمايش تصوير، شانس تثبيت را داشته است.
براي نمايشگر CRT، اين اقدام شامل دادن زمان كافي به نمايشگر براي گرم شدن است. نمايشگرهاي LCD، معمولا به زمان زيادي براي گرم شدن نياز ندارند. هماهنگي تنظيمات نمايشگر با گزينه‌هاي ديگر مورد استفاده مانند وضوح تصوير، عمق رنگ (كه هميشه بايد در ماكسيمم درجه باشد) و ديگر تنظيمات نيز حائز اهميت است. ايجاد هرگونه تغيير در مشخصه‌هاي نمايشي نمايشگر، حتي در خود نمايشگر يا سيستم عملياتي و يا تبديل صفحه نمايش، ممكن است به بروز تغييراتي در تن و رنگ صفحه نمايش منجر شود. هر زمان كه شما اين تنظيمات را تغيير دهيد، بايد دوباره نمايشگرتان را تنظيم كنيد. در نتيجه، پيش از آغاز فرآيند كار، مطمئن شويد كه تنظيمات، جايي قرار دارند كه شما مي‌خواهيد.
اگر شما از بسته‌اي استفاده مي‌كنيد كه سنسوري را در خود مي‌گنجاند و اين سنسور درجه‌ها را از روي نمايشگر مي‌خواند، پس زماني را به تميز كردن صفحه‌ي نمايشگر اختصاص دهيد. من اغلب از يك پارچه با الياف ظريف (نظير آنچه كه براي پاك كردن لنز دوربين به كار مي‌بريد) براي پاك كردن اثر انگشت‌ها و ديگر گرد و غبار از صفحه نمايش استفاده مي‌كنم. اگر نياز داريد كه از يك حلال پاك‌كننده براي زدودن لكه‌هاي سخت استفاده كنيد،از حلالي استفاده نماييد كه مطمئنيد براي اين هدف طراحي شده و به روكش ضد تشعشع صفحه نمايش آسيب نمي‌رساند.
هنگام تميز كردن نمايشگرهاي LCD بايد بسيار مراقب باشيد. چون روي سطح آن به جاي لايه‌ي شيشه‌اي، يك لايه‌ي پلاستيكي قرار دارد كه آن را در برابر آسيب، حساس‌تر كرده است.
ابزارهاي موجود براي انطباق و مشخص‌سازي
ابزارهاي بسياري براي انطباق و مشخص‌سازي نمايشگر شما وجود دارند. در اين بخش، نگاهي بر پرطرفدارترين آنها مي‌اندازيم. ابزارهايي كه اطلاعاتي پيرامون مزاياي هر بسته و چگونگي استفاده از آنها به روشي موثر فراهم مي‌آورند. بهترين راه‌حل براي انطباق نمايشگر، استفاده از يك نرم‌افزار تخصصي است كه همراه با يك سنسور انطباقي به كار گرفته مي‌شود. اين سنسور، درجه‌هاي كنوني توليد شده توسط نمايشگر شما را مي‌خواند.
گزينه‌هاي موجود عبارتند از: توليدات Spyder pro, Color Vision, Gretag Macbeth Eye- One Display و Monaco OPTIX از Monaco Systems.
هر كدام از اين توليدات، نشانگر راه‌حل فوق‌العاده‌اي هستند كه اگر شما متناوبا تنظيمات را انجام دهيد، دقت صفحه نمايش تضمين خواهد شد.
بسته‌هايي كه در اينجا مورد بازبيني قرار مي‌گيرند شامل يك سنسور و نرم‌افزار هستند كه براي تنظيم و پروفايلسازي نمايشگر شما فوق‌العاده مي‌باشند. شما بايد تصميم بگيريد كه كدام گزينه براي شما بهترين است. من فكر مي‌كنم بسته‌ي Color Vision Sypder، بيشترين كاربر را دارد و من آن را به شدت به كساني توصيه مي‌كنم كه تازه وارد كار پروفايلسازي نمايشگر شده‌اند. برنامه‌ي Gretag Macbeth، پيشرفته‌ترين گزينه است و براي كاربران باتجربه‌اي كه حاضرند براي دستيابي به پروفايل دقيق‌تر، پول بيشتري خرج كنند، مناسب است.
اگر شما نمي‌خواهيد براي يكي از اين راه‌حل‌ها پول خرج كنيد، مي‌توانيد از نرم‌افزار نيز استفاده نماييد مانند (Adobe Gamma، Display Mate) تا يك سري تنظيمات اوليه را انجام دهد. اين گزينه‌ها به جاي آن كه تحت تاثير سنسور تنظيم شده باشند، به چشمان شما بستگي دارند در نتيجه دقيق نيستند. به همين دليل من آنها را براي جريان مديريت رنگ پيشنهاد نمي‌كنم.
توجه: مطمئن شويد كه پس از پروفايلسازي، هيچ نرم‌افزار ديگري مانند Adobe Gamma در صفحه نمايش، اختلال ايجاد نمي‌كند. به علاوه، خاطرجمع شويد كه كنترل‌هاي نمايشگر را بدون تغيير گذاشته‌ايد. آنها را تنظيم نكنيد. اگر هر گونه تغييراتي به وقوع بپيوندد، بايد دوباره نمايشگر را تنظيم نماييد.
نمايشگرهاي همراه با ابزاراهاي الحاقي بعضي نمايشگرهاي پيشرفته، همراه با ابزارهاي تنظيماتي عرضه مي‌شوند. قيمت اين نمايشگرها بالاتر اما كارايي آنها فوق‌العاده است.
نمايشگر Sony Artisan، نمونه‌اي از اين نمايشگرهاست. من، مشخصا از اين نمايشگر در تاريكخانه‌ي ديجيتالي خود استفاده مي‌كنم. اين نمايشگر به تبديل صفحه نمايش متصل مي‌شود اما مي‌توان آن را از طريق خروجي USB به كامپيوتر نيز متصل نمود. به علاوه، يك سنسور نيز همراه آن است كه به ديگر درگاه USB متصل مي‌شود با انجام اين تنظيمات، نرم‌افزار الحاقي مي‌تواند درجه‌ها را از سنسور بخواند و از طريق اين اتصال كنترلي، تنظيمات را در نمايشگر انجام دهد، نتيجه‌ي كار، يك سيستم فوق‌العاده براي انطباق و تنظيم نمايشگر من است. من تنها نرم‌افزار را نصب، سنسور را متصل و بر روي دكمه‌ي مورد نظر كليك مي‌كنم تا عمليات انطباق و تنظيم آغاز شود. سپس كامپيوتر را رها مي‌كنم. ده دقيقه‌ي بعد، فرآيند به پايان مي‌رسد و نمايشگر من تنظيم شده است.
ممكن است شما بخواهيد تنظيمات مرا تكرار كنيد. در اين صورت بايد علاوه برداشتن نرم‌افزار و سخت‌افزار لازم همراه نمايشگرتان، از يك فرآيند خودكار انجام تنظيمات، استفاده كنيد. بدين ترتيب، شما بايد به روشي نمايشگرتان را تنظيم كنيد كه دقيق‌ترين نمايش ممكن حاصل شود.
بسته‌ي Color Vision Spyder
بسته‌ي Spyder از www.colorvision.com) color vision) شامل سنسور و يك نرم‌افزار براي تنظيم نمايشگر است. سهولت در استفاده از اين بسته باعث شده تا بسيار موردپسند كاربران قرار گيرد. اين بسته، چند سيستم عاملي است و راه‌حل فوق‌العاده‌اي براي كاربران ويندوز و مكينتاش فراهم مي‌آورد.
براي تنظيم نمايشگرتان با استفاده از نرم‌افزار (photo CAL)، مراحل زير را انجام دهيد:
۱- بسته‌ي PhotoCAL را نصب كنيد. اين بسته با صفحه‌ي مقدماتي آغاز به كار مي‌كند. اين صفحه به شما يادآوري مي‌كند كه چه اقداماتي را بايد هنگام تنظيم، انجام دهيد. بر روي گزينه‌ي «Next» كليد كنيد تا فرآيند آغاز شود.
۲- نوع نمايشگري را كه تنظيم مي‌كنيد (LCD يا CRT) انتخاب و سپس بر روي گزينه‌ي «Next» كليك نماييد.
۳- دامنه‌ي هدف را براي تنظيمات انتخاب نماييد. من پيشنهاد مي‌كنم از ۲۰۲ استفاده كنيد مگر اين كه دليل خوبي براي عدم استفاده از آن داريد. سپس بر روي «Next» كليك نماييد.
۴- نقطه‌ي سفيد هدف را انتخاب كنيد. من ۶۵۰۰ كلوين را پيشنهاد مي‌كنم (شكل ۹-۳ را ببينيد) و بر روي «Next» را كليك نماييد.
۵- اگر مي‌خواهيد يك نمايشگر LCD تنظيم كنيد، تمامي كنترل‌هاي از پيش‌تعيين شده را دوباره تنظيم و سپس گزينه‌ي «Next» را كليك نماييد.
۶- اگر قصد داريد يك نمايشگر CRT تنظيم كنيد، كنتراست را به حداكثر برسانيد و سپس بر روي «Next» كليك نماييد.
۷- اگر يك نمايشگر CRT را تنظيم مي‌كنيد، بايد روشني را نيز تنظيم نماييد. مي‌توانيد اين تنظيمات را با ديدن بلوك ديدن چهار مستطيل (شكل ۱۰-۳ را ببينيد) انجام دهيد. شما مي‌خواهيد روشني را تنظيم كنيد در نتيجه مي‌توانيد به وضوح تفاوت ميان هر بخش را ببينيد، من پيشنهاد مي‌كنم روشني را آن قدر كاهش دهيد كه مستطيل‌ها در يك مستطيل مشكي ادغام شوند. سپس روشني را كم‌كم افزايش دهيد تا جايي كه قادر باشيد مستطيل‌‌هاي جداگانه را تشخيص دهيد. زماني كه به روشني تنظيم شده دست يافتيد، بر روي «Next» كليك نماييد.
۸- مشخص كنيد كه آيا نمايشگر شما، كنترل‌هاي RGB يا گزينه‌هاي پيش فرض براي تنظيمات نقطه‌ي سفيد خاص دارد يا خير، سپس بر روي «Next» كليك كنيد.
۹- كنترل‌هاي نمايشگر را براي نقطه‌ي سفيد تنظيم كنيد. اگر نمايشگر شما تنها تنظيمات پيش‌فرض دارد، درجه‌ي نقطه سفيد مورد نظرتان را انتخاب نماييد. اگر نمايشگر شما، كنترل‌هاي RGB دارد، پس از آغاز به كار، سنسور را متصل كنيد. سپس كنترل‌هاي اضافي جداگانه براي هر كانال RGB را تنظيم نماييد تا نوارهاي عمودي براي هر كانال، هم‌اندازه‌هاي نوارهاي موجود در پنجره شوند. پس از انجام هر گونه تنظيمات بر روي گزينه‌ي «update» كليك نماييد.
۱۰- سنسور را به نمايشگرتان متصل نماييد. اطمينان حاصل كنيد كه بر اساس نوع نمايشگر مورد استفاده، از روش مناسب براي اتصال بهره مي‌گيريد. براي نمايشگرهاي CRT بايد براي اتصال سنسور به نمايشگر، يك صفحه‌ي منعكس‌كننده نصب و از دهانه‌هاي مكنده استفاده شود. براي نمايشگرهاي LCD، بايد در محل صفحه‌ي منعكس‌كننده، فيلتر «لانه زنبوري» نصب شود و لوازم جانبي براي اتصال به نمايشگرهاي LCD بايد به سنسور متصل شوند. سپس سنسور را در مقابل نمايشگر قرار دهيد. صرف نظر از نوع نمايشگر، اطمينان حاصل نماييد كه مركز سنسور در فضاي سفيد موجود در سمت چپ پنجره قرار دارد و به نمايشگر چسبيده است.
توجه: هنگام تنظيم يك نمايشگر LCD، مطمئن شويد از لوازم جانبي مناسب براي قرار دادن سنسور در جاي خود استفاده مي‌كنيد. استفاده از جام‌هاي مكنده مربوط به نمايشگرهاي CRT، ممكن است به نمايشگر LCD شما آسيب برساند.
۱۱- در نمايشگرهاي CRT، روشنايي را تنظيم كنيد. در ابتدا، يك اندازه‌گيري و سنجش نور اوليه به نمايش در خواهد آمد كه احتمالا اندازه‌ي آن بيشتر از روشنايي مطلوب (بين ۸۹ تا cd/m2 95) است. كنتراست را پايين بياوريد تا روشنايي سفيد كاهش يابد. پس از انجام هر گونه تنظيمات، بر گزينه‌ي «update» كليك كنيد. كار تنظيم كنتراست بر روي نمايشگر را تا جايي ادامه دهيد كه با كليك بر «update»، درجه‌ي روشنايي بين ۸۵ تا ۹۵ به نمايش درآيد.
براي من، معمولا درجه‌ي ۹۵ مطلوب است. زماني كه به روشنايي مورد نظر دست يافتيد، بر روي «Next» كليك نماييد.
۱۲- اندازه‌گيري‌ها با استفاده از سنسور انجام خواهند شد (شكل ۱۱-۳ را ببينيد). اطمينان كسب كنيد كه سنسور طي كل فرآيند، به صورت مسطح به نمايشگر چسبيده است. در غير اين صورت، نتايج دقيق نخواهند بود.
۱۳- وقتي عمليات به پايان رسيد، سنسور را از صفحه نمايش جدا و بر گزينه‌ي «Next» كليك كنيد.
۱۴- براي پروفايلي كه ساخته‌ايد، يك نام انتخاب كنيد. من پيشنهاد مي‌كنم از نام «photo CAL Profile» استفاده كنيد. چون در اين صورت در آينده خواهيد فهميد كه اين پروفايل چگونه ساخته شده است.
۱۵- هنگامي كه پيغام ظاهر شد، بر روي گزينه‌ي ok كليك نماييد. اين پيغام مشخص مي‌كند كه پروفايل ذخيره و به عنوان پروفايل پيش‌فرض تنظيم شده است.
۱۶- بر روي صفحه‌ي پاياني، گزينه‌ي «Finish» را كليك نماييد. انجام اين كار مرتبا به شما يادآوري مي‌كند كه به طور منظم تنظيمات نمايشگر را انجام دهيد.
